کودکان سریع‌تر از انتظار ما بزرگ می‌شوند و ما هستیم که باید تصمیم بگیریم در دوره‌ی کوتاه کودکی چه توشه‌ای برای سفر زندگی‌شان فراهم کنیم.
یادگیری در همه‌ی سنین امری ممکن است، اما جای تردید نیست که دوران کودکی و سال‌های تحصیلی بهترین فرصت و موقعیت برای یاددهی و یادگیری است. وظیفه‌ی نظام آموزشی ایجاد قابلیت‌هایی است که افراد بتوانند استعداد‌های خود را کشف کنند و موقعیت اجتماعی و مالی خود را در زندگی‌شان پیدا کنند. متأسفانه انبوه افراد ناراضی که رشته‌ی تحصیلی‌شان را دوست ندارند یا شغل و کارشان ربطی به تحصیلات و آموزششان ندارد و خیل عظیم ناامیدان تحصیل‌کرده‌ای که احساس می‌کنند تحصیلاتشان وقت تلف کردن بوده است؛ واقعیت جامعه‌ی امروز را می‌سازد و از ناکارایی نسبی نظام آموزشی جهان خبر می‌دهد.
بخش اعظمی از بحران‌های فردی مانند احساس انزوا، افسردگی، بیکاری و … و همچنین بحران‌های اجتماعی در زمینه‌های اقتصادی، محیط‌زیستی، بهداشت و درمان و … ناشی از این حقیقت تلخ است که در مدارس به کودکان و جوانانمان در زمینه‌های لازم برای کسب بهزیستی و رفاه فردی و اجتماعی آموزش نداده‌ایم.
اگر می‌خواهیم از سیطره‌ی جهل، فقر و فساد رهایی یابیم نیازمند آگاهی و آگاهی‌سازی درباره‌ی ارزشمندی انسان و انسانیت و دستیابی به ابزار بقا و توانمندی است. اجتماع و اقتصاد دو ستون اساسی زندگی ما هستند و آگاهی از اصول و شیوه‌هایی که پایداری و بهزیستی اجتماعی و اقتصادی را ممکن می سازد، بهترین گزینه برای برون‌رفت از بحران‌های کنونی جوامع بشری است. به عبارت دیگر انسان دنیای امروز بیش از هر چیز نیازمند توانمندی در حوزهای مالی و اجتماعی است.
یادگیری اجتماعی کودکان و جوانان را قادر می‌سازد درباره‌ی خود و جامعه‌شان جستجو کنند، حقوق و مسئولیت‌های‌شان را بشناسند، گفت‌وگو و مشارکت و احترام متقابل را بیاموزند تا بتوانند به نحوی مسئولانه در توسعه‌ی جوامع‌شان تلاش کنند.
یادگیری مالی به کودکان و جوانان کمک می‌کند تا نیازها و خواسته‌هایشان را بشناسند، از منابع موجودشان محافظت کنند، به نحوی کارآمد از منابعشان استفاده کنند و با هم برای اقدامی اجتماعی، مالی یا محیط‌زیستی هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی و در نهایت برای بهبود خود و جامعه‌شان تلاش کنند.
تمرکز صرف بر توانمندسازی اقتصادی یا آموزش اجتماعی و غفلت از دیگری عدم تعادل ایجاد می‌کند که مانع از دستیابی به توانمندسازی جامع و پایدار می‌شود.
تلاش آمال این است که کودکان و جوانان بتوانند در تعامل با هم، خود و جامعه‌شان را کشف کنند، حقوق‌شان و مسئولیت‌هایی را که در قبال حقوق‌شان دارند بشناسند و از منابع طبیعی و مالی مسئولانه استفاده کنند و توجه به آموزش اجتماعی و مالی و توازن بین آنهاست که آمال را منحصر به فرد می‌کند.
شبکه های اجتماعی
