ملیکا امیرمجاهدی من ملیکا هستم و همیشه به «گرما و صمیمت خانه» فکر می‌کنم. برایم مهم نیست خانه بزرگ باشد یا کوچک، دیوارهایش نو باشد

زهرا فیوج، زهرا تاجیک، سعیده افضلی ما همیشه دوست داشتیم در کلاس‌هایی شرکت کنیم که با علاقه و استعدادهای خودمان هماهنگ باشد. برایمان کلاس‌های مختلفی

نازنین زینب محمدی، ستایش غلامی، فاطیما دبستانی، فاطیما بهپوری مدت‌هاست که ما چهار نفر به یک آرزو فکر می‌کنیم: اینکه خانه‌ای که در آن زندگی

سعیده افضلی، حمیرا رمضانی مدتی است که به این موضوع مهم فکر می‌کنیم که چرا بعضی‌وقت‌ها بچه‌ها در خانه با هم ناسازگار می‌شوند و نمی‌توانند

ساحل بالست، هانیه بیرده، زهرا آجودانی ما دلمان می‌خواست خانه‌مان پر از زندگی و شادی باشد. فکر کردیم چه‌کار می‌توانیم بکنیم تا وقتی کسی به

دریا پارسا من همیشه دوست داشتم کارهایی انجام بدهم که بعضی‌ها می‌گویند «مردانه» است. اما به نظر من هیچ کاری مخصوص دخترها یا پسرها نیست؛

رها سابکی، حلما فیوج، نرجس حاج‌حسینی، فاطمه زهرا پورشیخعلی و درسا عباس‌زاده ما پنج نفر دلمان می‌خواست قصه‌هایی درباره‌ی «خانه» بسازیم، خانه‌هایی که هر کدام

زینب تاجیک، الهام آذرپیرا، هانیه رمضانی و بنیتا حسن‌زاده. ما چهار دختر یازده‌، دوازده‌ساله یک روز گوشه‌ی حیاط نشستیم و فکر کردیم که: «چرا خانه‌ی

زهرا پلاشی‌، محدثه سبحانی، فاطمه طاهری، محدثه کاشی، هنگامه مهربان، ستایش حیدریان، گلناز بوداغیان، ساحل بالست ما می‌دانیم که در هر خانه‌ای، وقتی چند نفر

سوگند نادری «دنیای کوچک من» نام پروژه‌ی من است؛ دنیایی که روی پارچه‌ها نشسته و با همه تقسیم می‌شود. من دختری هستم پر از رنگ

فاطمه عشایری، فاطمه محمدی ما هر بار که از کنار خانه‌ای قدیمی در کوچه‌های تهران رد می‌شدیم، دلمان می‌لرزید. چیزی در آن پنجره‌های چوبی و

معصومه بهرامی من همیشه دختری خیال‌پرداز و خلاق بودم. وقتی همه درباره «خانه» حرف می‌زدند، من ناگهان از زاویه‌ای متفاوت به موضوع نگاه ‌کردم: اگر

مرجان پاشازاده، هستی صحراگرد ما دو نفر همیشه چشممان به برج آزادی تهران بود و هر وقت از دور آن بنای باشکوه را می‌دیدیم، انگار