توانمندسازی را میتوان اعطای قدرت یا اختیار به یک فرد (یا فراهم کردن بستر قدرت و اختیار برای یک فرد) دانست تا فرد بتواند کاری را انجام دهد، به هدفی دست یابد، یا استعدادهای بالقوه خود را در عمل به کار بگیرد. در حقیقت، افراد به واسطه دانش و انگیزه خود صاحب قدرت هستند و توانمندسازی آزاد کردن این قدرت است.
رویکردهای نوین، برای کمک به توانمندسازی افراد، بر ایجاد بستر حمایتی مناسب و ایجاد روابطی بر پایه پذیرش و تعهد تأکید دارند. اما زمانی که پای مراکز مراقبتی از افرادی با نیازهای ویژه یا مراکز نگهداری از کودکان به میان میآید، اجرای ساختارهای متداول بهسادگی ممکن نیست. خردهفرهنگها و روایتهای حاکم بر اینگونه مراکز، اغلب مانعی برای پیادهسازی شیوههای توانمندسازی هستند.