این کتاب به ارتباط مهم میان شادی و خوشحالی و کیفیت آموزش می‌پردازد، این عوامل را به هم پیوند می‌دهد و از نظام‌های آموزشی می‌خواهد از ورای حوزه‌های سنتی یادگیری نگاه کنند و با شناخت ارزش‌ها، نقاط قوت و توانایی‌ها ـ که هم به افزایش شادی و رفاه یادگیرنده‌ کمک می‌کنند، هم به او فرصت می‌دهند رشد کنند ـ تنوع استعداد و هوش‌ انسان‌ها را بپذیرند و پرورش دهند. این کتاب همچنین خواستار تغییر اساسی در نظام‌های آموزشی برای ورود به عرصه‌ای است که آن را «مرزهای جدید» دانش و حوزه‌های فکری می‌نامد و شامل جنبه‌هایی از یادگیری است که از نظر اهمیت با جنبه‌های آکادمیک برابر است.