سوگند نادری
«دنیای کوچک من» نام پروژه‌ی من است؛ دنیایی که روی پارچه‌ها نشسته و با همه تقسیم می‌شود.
من دختری هستم پر از رنگ و خیال. از وقتی سوزن و نخ را به دست گرفته‌ام، انگار زبانی تازه برای حرف زدن با دنیا پیدا کرده‌ام. هر بار که نخ را در پارچه می‌نشانم، تکه‌ای از دنیای کوچک خودم را می‌دوزم؛ سرزمینی پر از گل و ستاره، پر از آرامش و رویا. برای من گلدوزی فقط یک هنر نیست؛ راهی است برای حرف زدن. هر دوخت، مثل جمله‌ای است که از دلم بیرون می‌آید و روی پارچه جا می‌گیرد.
من برای جشن اقدام، گوشه‌ای از این جهان کوچک را آماده کرده‌ام: یک نمایشگاه از پارچه‌های رنگی که قصه‌هایش روی آنها نشسته‌اند. می‌خواستم که غرفه‌ام فقط جای تماشا نباشد، جایی برای تجربه کردن هم باشد. در این غرفه هر کسی می‌تواند سوزن به دست بگیرد و چند کوک بزند، تا مزه‌ی شیرینِ گره خوردن نخ و خیال را بچشد.
پروژه‌ی من سفری است به دنیایی که با صبر، رنگ و مهربانی ساخته شده است. من یاد گرفتم که کارها را به تنهایی به پایان برسانم، اما در عین حال بیشتر کنار بچه‌ها باشم، لحظه‌های مشترک بسازم و دوستان تازه‌ای پیدا کنم.
خانه دختران ایران
