نوروز، رسمی کهن که هنوز هم زنده و جاری است؛ فرصتی بی‌نظیر است برای پارسی‌زبانان که به یمن آغاز سال نو، اوقاتی را به شادی و همراهی سپری کنند.
«نوروز» به معنی روز تازه است و درباره فلسفه و دلیل پيدايش آن، روایات متفاوتی وجود دارد. برخی تاريخ نويسان، آن را به جمشيد، چهارمين پادشاه پيشدادی نسبت می‌دهند. در اوستا، كتاب دینی زرتشتیان به جمشيد جم اشاره شده كه دارای فره ايزدی بود و به فرمان اهورامزدا به جنگ اهريمن رفت و با پیروزی در این جنگ، خشکسالی و قحطی را از بین برد و سرسبزی و خیر و برکت را به جای آن نشاند و اینگونه بود که اولین روز بهار، روز نوین نام گرفت. زرتشتیان بر این باورند که زرتشت در این روز توفیق یافت که با خداوند مناجات و سعادت را در این روز برای ساکنان زمین، قسمت کند.
به هر روی و با هر باوری، نوروز در نقش یکی از برترین نمادهای فرهنگی ایران زمین، برای تمام گروه‌ها و اقوام این سرزمین پذیرفته شده و دوست‌داشتنی است و نقشی مهم در انسجام اجتماعی مردم کشورمان دارد. به علاوه این آیین باستانی، در اغلب کشورهای پارسی زبان جشن گرفته می‌شود و در سال 1388، به عنوان آیینی مشترک در کشورهای ایران، آذربایجان، هند، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه، ازبکستان، افغانستان، عراق، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت جهانی شده است.
برای انسان امروزی که شاید، بیش از همیشه از هویت اجتماعی و فرهنگی خود فاصله گرفته و تنهاتر شده است، آیین‌ها و سنت‌هایی چون نوروز، فرصتی برای همدلی و همراهی، ارتباط بین نسل‌ها و تقویت ریشه‌های فرهنگی‌‌مان فراهم کند.
موسسه آمال، فرارسیدن بهار را به همه مخاطبان خود شادباش می‌گوید و سالی پر از داستان‌های زیبا و صفحات پرنور برای ایرانیان و پارسی‌زبانان آرزو می‌کند.
