دومین دیدار سه‌شنبه‌های آمال، با محوریت موضوع جذاب و حیاتی «بازخورد»، در فضایی صمیمی در سومین سه شنبه شهریور ماه 1404 برگزار شد.
در این نشست همراه هم، سفر کوتاهی به تاریخچه واژه «بازخورد» کردیم و با پیشینه آن در مباحث علمی و آموزشی آشنا شدیم. با گفتگو دریافتیم که بازخورد در اصل مفهومی مکانیکی و سپس سیستمی بوده که کم‌کم راه خودش را به دنیای روابط انسانی باز کرده است.
یکی از مهم‌ترین کشف‌های این جلسه برایمان این بود که شاید «نقد» و «بازخورد» یکسان به نظر برسند، اما دقیقاً یکی نیستند. هر نقدی می‌تواند یک بازخورد باشد، اما هر بازخوردی لزوماً نقد نیست. همین تفکیک ساده ولی عمیق، می‌تواند نقشه راه ما برای ارائه و دریافت بازخورد باشد.
همچنین در این نشست با هم مرور کردیم که بازخورد دادن، یک فرمول ثابت ندارد و یک هنر است؛ هنر تشخیص مخاطب، انتخاب زمان مناسب و انتخاب واژه‌های درست.
در ادامه، به سراغ دنیای نرم و پیچیده «همدلی» رفتیم. درخلال گفتگو به این نتیجه رسیدیم که شاید ارائه یک تعریفِ جامع و درعین‌حال ملموس از مفاهیم احساسی و انسانی، مانند همدلی کار دشواری باشد و بعد به راه‌حل جالبی رسیدیم: به جای تعریف همدلی، سراغ شناسایی چیز‌هایی رفتیم که همدلی نیستند. این راه، درک این مفهوم انتزاعی را برایمان ملموس‌تر کرد.
و در نهایت، همه ما شاهد یک نمایش کوچک شدیم. یک ایفای نقش گروهی داشتیم تا بازخورد همدلانه را نه فقط در تئوری، که در عمل هم لمس و تمرین کنیم.
شاید بتوانیم بگوییم که دستاورد نهایی این جلسه برای ما این باور بود که همدلی یک انتخاب است و برای زندگی فردی و اجتماعیِ اثربخش، پربار و انسانی نیاز به تمرین و تقویت ماهیچه‌های همدلی داریم.
منتظر حضور دلگرم‌کننده شما در رویدادهای بعدی آمال هستیم.
